Samobójca 021 – Frederick Fleet

Kraj:

Kim był: marynarz

Lata życia: 1887 – 1965

Wiek: 78 lat

Sposób samobójstwa: powieszenie

Przyczyna samobójstwa: depresja

    Obserwator na statku. Pełnił służbę w chwili kolizji „Titanica” z górą lodową. 

    Był sierotą. Wychowywał się w sierocińcach, przybranych rodzinach i u dalszych krewnych. W wieku 12 lat rozpoczął pracę na morzu i w 1903 został chłopcem pokładowym, stopniowo awansując na wykwalifikowanego marynarza. Przed zaciągnięciem się na Titanica przez cztery lata pracował jako obserwator na liniowcu Olympic.

    14 kwietnia 1912, o 10 wieczorem, Fleet, razem z Reginaldem Lee, objął wachtę na bocianim gnieździe. Prowadzenie obserwacji było utrudnione ze względu na brak lornetek i pęd mroźnego powietrza wywołany prędkością poruszającego się statku. Prawdopodobnie to Lee pierwszy zauważył niebezpieczeństwo. Obserwatorzy pozostawali na stanowisku przez 20 minut po zderzeniu z górą, zanim zostali zwolnieni ze służby.

Samobójca 020 – Bekim Fehmiu

Kraj: Jugosławia

Kim był: aktor

Lata życia: 1936 – 2010

Wiek: 74 lata

Sposób samobójstwa: strzał z pistoletu

Przyczyna samobójstwa: nieuleczalna choroba

     Jugosłowiański aktor pochodzenia albańskiego. 

    Pochodził z rodziny albańskiej z Kosowa, która osiedliła się w Sarajewie. W latach 1956-1960 studiował w belgradzkiej Akademii Filmowej, na wydziale aktorskim.

    W latach 1967-1981 nie był związany na stałe z żadnym teatrem, wtedy też w większym stopniu poświęcił się karierze filmowej. Filmy z lat 60. i 70. realizowane przez tak znanych reżyserów, jak Franco Rossi czy Rajmond del Balco przyniosły mu pozycję jednego z najbardziej rozpoznawalnych aktorów w Jugosławii i we Włoszech.

Samobójca 019 – Irmfried Eberl

Kraj: Austria

Kim był: lekarz

Lata życia: 1910 – 1948

Wiek: 38 lat

Sposób samobójstwa: powieszenie

Przyczyna samobójstwa: aresztowanie

    Austriacki lekarz, zbrodniarz hitlerowski, uczestnik akcji T4, pierwszy komendant obozu zagłady w Treblince.

    Członek NSDAP i SS. Przez dwa lata brał udział w przeprowadzeniu akcji T4 (eksterminacji umysłowo chorych i inwalidów na terenie III Rzeszy) w Brandenburgu i Bernburg.

    W lipcu 1942 został mianowany komendantem nowo powstałego obozu zagłady Treblinka, przeznaczonego do eksterminacji polskich Żydów. Stanowisko utrzymał przez dwa miesiące. Powodem odwołania Eberla była jego niekompetencja i nieudolność w prowadzeniu akcji eksterminacyjnej. W 1944 wstąpił do Wehrmachtu.

Samobójca 018 – George Eastman

Kraj: USA

Kim był: przedsiębiorca

Lata życia: 1854 – 1932

Wiek: 78 lat

Sposób samobójstwa:

Przyczyna samobójstwa: choroba

    Amerykański przedsiębiorca, współzałożyciel przedsiębiorstwa Eastman Kodak.

    Naukę w szkole w Rochester przerwał przedwcześnie z powodu śmierci ojca. Musiał pomóc w utrzymaniu rodziny. Od 14. roku życia pracował jako goniec biurowy w towarzystwie ubezpieczeniowym, za co otrzymywał trzy dolary tygodniowo. Ponieważ nie wystarczało to do wyżywienia rodziny, uczestniczył jednocześnie w wieczorowych kursach szkoły handlowej, by otrzymać później lepiej płatną posadę w branży bankowej.

    W 1880 przeszedł do branży fotograficznej i skoncentrował się na rozwoju suchych klisz fotograficznych. W 1881 razem z Henrym Alvah Strongiem założył Eastman Dry Plate Company. Od roku 1884 rozpoczęto produkcję papieru negatywowego. W 1884 roku wspólnie z Williamem Walkerem opatentował film zwijany na bazie papieru, a następnie odkupił ten wynalazek za 40 tys. dolarów.

Samobójca 017 – Edward Irving Edwards

Kraj: USA

Kim był: polityk

Lata życia: 1863 – 1931

Wiek: 68 lat

Sposób samobójstwa:

Przyczyna samobójstwa:

Amerykański polityk, działacz Partii Demokratycznej. 

Jak wygląda moment śmierci cz 4

 <<-- Przejdź do początku artykułu

    Wiele osób podkreśla także, że oprócz miłości ważna jest wiedza. Wydaje się to oczywiste: człowiek, który posiada wiedzę jak rozwiązać swoje problemy, nie popełnia samobójstwa, tylko je rozwiązuje. Warto zwrócić uwagę na to, iż posiadając wiedzę, chociażby dotyczącą zagrożeń, możemy lepiej (mądrzej) prowadzić swoje życie, a tym samym unikać problemów, które nas później przygniotą. Szczególnie dużo na ten temat mówiliśmy w książce pt. „Jak zmienić swoje życie”, więc zachęcamy do jej przeczytania. Zamiast poddać się myślom samobójczym, dążmy do zmiany lub poprawy swojego życia. Będzie to dla nas bardziej korzystne, niż liczenie na to, iż po śmierci niczego nie ma, że samobójstwo rozwiąże nasze problemy, a nas nie spotka za to żadna kara.

 

    Jako że osoby bliskie śmierci w końcu były odratowane przez lekarzy, ich relacje zatrzymują się na spotkaniu ze Świetlistą Istotą, nie wiemy zatem z ich przekazu, co dzieje się dalej. Kolejne etapy odnajdujemy jednak u mistyków. Jak łatwo można się domyślić, będą one odmienne dla osób „dobrych” i „złych”. Oto relacja duszy czyśćcowej, osoby pobożnej z niewielką ilością złych uczynków.

Jak wygląda moment śmierci cz 3

    Świetlista Istota ma za zadanie przyjąć duszę i uświadomić zmarłemu, jakie wiódł na Ziemi życie. W tym celu ukazuje mu całe jego życie w postaci krótkich migawek zmieniających się z zawrotną szybkością. Jeżeli wyrządził komuś jakąś krzywdę (lub coś dobrego), to w tej chwili odczuwa on to, co czuła wtedy ta osoba. Ten film „retro” – jak jest nazywany – nie ma na celu bynajmniej oskarżania człowieka, Świetlista Istota przez cały czas emanuje miłością i akceptuje człowieka takim, jaki jest. Tutaj można doszukiwać się sprawiedliwości Bożej, Jego wielkości, a nawet złośliwości, ponieważ człowiek przeniknięty tą miłością doznaje takiego wstydu i żalu za swoje niezbyt świadome lub dobre życie, że sam wydaje na siebie wyrok, czując się niegodnym pójścia do „nieba” – jest to dla niego coś oczywistego i naturalnego. 

     W tym miejscu przerywamy obraz kreślony przez relacje osób świeckich i zobaczmy, co odpowiada dusza czyśćcowa mistyczce siostrze Marii od Krzyża na jej pytanie, aby powiedziała jej, co się dzieje z człowiekiem przy konaniu i po nim.

      Dusza, opuszczając ciało, czuje, że zatraca się w Bogu i jest cała Nim ogarnięta, jeśli można tak powiedzieć. Znajduje się w takiej jasności, że w mgnieniu oka widzi całe swoje życie oraz to, na co w oparciu o nie zasługuje. Mając poznanie tak jasne, sama wydaje na siebie wyrok. Dusza nie widzi Boga, lecz korzy się, porażona jakby Jego obecnością. Jeżeli jest to dusza obarczona ciężkimi winami (taką ja byłam), a więc zasługująca na czyściec, czuje się teraz tak bardzo zmiażdżona ciężarem tych win wymagających zmazania, że sama pogrąża się w czyśćcu. Wtedy dopiero rozumie się dobroć Boga oraz Jego miłość do dusz, oraz to, jakim nieszczęściem jest grzech w oczach Jego Boskiego Majestatu. Święty Michał jest zawsze obecny w chwili opuszczania przez duszę ciała. Widziałam Go wtedy ja, ale też każda odchodząca dusza. Jest on świadkiem i wykonawcą Bożej sprawiedliwości. Widziałam także mego Anioła Stróża.

(Rękopis z czyśćca)

Jak wygląda chwila śmierci cz 2

    Pierwszym powszechnie występującym elementem po śmierci jest zachowanie świadomości – można by ją nazwać „jaźnią”. Człowiek zostaje uwolniony od ciała i unosi się nad nim lub staje obok niego. Często bywa tak (jeżeli śmierć jest nagła), iż człowiek orientuje się, że nie żyje dopiero wtedy, gdy zobaczy obok leżące zwłoki podobne do niego. Próbuje zwrócić na siebie uwagę żywych, ale ci ani go nie słyszą, ani nie widzą – gdy próbuje wydostać się z pomieszczenia, okazuje się, że przechodzi przez ścianę jak przez powietrze! Dokładnie ten sam opis odnajdujemy w Tybetańskiej Księdze Umarłych. Oto dwa fragmenty:

„Wówczas świadomość zmarłego wydostaje się na zewnątrz i nie wie on już, czy umarł, czy nie. Widzi on, jak przedtem, postacie bliskich, krewnych, słyszy nawet płacz i krzyki”.

„Szlachetny synu, teraz nic nie stanowi dla ciebie przeszkody, gdyż stałeś się »formą umysłu«, po rozdzieleniu się twego ducha i ciała nie masz już formy materialnej. Dlatego obecnie posiadłeś władzę przenikania bez żadnych przeszkód przez wyniosłe góry, ściany domów, ziemię, kamienie i skały”.

Jak wygląda chwila śmierci cz 1

Chwila śmierci, czyli o tym, czy warto śpieszyć się z odejściem na tamten świat.

    W świadomości osoby dotkniętej depresją lub przytłoczonej problemami życia śmierć wydaje się być rozwiązaniem może nie najlepszym, ale przynajmniej kończącym ich psychiczną mękę, sytuację, z której – w ich mniemaniu – nie da się już wyjść. Myśl o odebraniu sobie życia wzrasta w nich najpierw jako alternatywa, jako jedna z możliwości rozwiązania sytuacji, później jako remedium na problemy, a w końcu nie jest to już pytanie „Czy?”, tylko „Kiedy?”. Zredukowana w ten sposób świadomość początkowo broni się jeszcze, żądając przekonujących argumentów, dlaczego mieliby tego nie robić, ale pod naporem niesłabnącego nacisku ze strony psychiki zaczyna powoli słabnąć i poddaje się. Człowiek zostaje w końcu zamknięty w wyobrażeniu, że jedyne sensowne działanie, jakie może podjąć, to odebrać sobie życie, że tylko to może zakończyć jego cierpienie.

     Znamienne jest to, że czynników, które decydują o akcie samobójczym, jest kilka – nie zawsze jest to świadoma decyzja, kiedy człowiek – po chłodnym przemyśleniu swojej sytuacji – podejmuje decyzję, że dzisiaj odbierze sobie życie. Równie często decyzję tę podejmuje pod wpływem nagłego wzrostu negatywnych emocji, zaostrzenia depresji, a nawet wskutek zwykłego zniechęcenia, kiedy niezmieniające się psychiczne cierpienie doprowadza do tego, że już dłużej po prostu nie chce w tym tkwić.

     W każdym z powyższych przypadków śmierć wydaje się być aktem kończącym raz na zawsze dotychczasowe cierpienie lub problemy: Skoro nie będziemy już żyć, to i nie będziemy nic odczuwać, a zatem zostaniemy uwolnieni od tego wszystkiego, co było złe w naszym życiu. W sposób przedstawiony powyżej myślą przede wszystkim osoby niewierzące lub słabo wierzące. U osób bardziej zaangażowanych w swoją wiarę jako jeden z argumentów pojawia się strach: strach przed Panem Bogiem, przed piekłem lub wiecznym potępieniem. Strach ten w zderzeniu z zaostrzoną depresją lub świadomością opanowaną przez myśli samobójcze nie zawsze zwycięża – i oni kończą swoje życie, często właśnie jako wyraz swojej bezsilności.

     Zanim poddamy się zgubnym wpływom zainfekowanej psychiki, poznajmy najpierw, czy śmierć rzeczywiście jest dobrym dla nas rozwiązaniem, a jej nadejście rozwiąże wszystkie nasze problemy. Chociaż prowadzono już wiele badań na temat tego, co jest po Drugiej Stronie, co dzieje się z człowiekiem po jego śmierci, jednak oficjalna nauka nie ma jasno sprecyzowanego stanowiska na ten temat, próbując tylko cząstkowo tłumaczyć fakty, które się pojawiają. Nie ma się temu akurat co dziwić: trudno zmierzyć i zbadać coś tak nieuchwytnego, jak świat duchowy lub pozagrobowy. Nie ma jak tam przejść ani nie ma jak wysłać aparatury pomiarowej.

Lista polemiczna- Dlaczego lepiej dzisiaj nie popełnić samobójstwa cz 2

4. Mogę to zrobić w każdej chwili, więc nie ma się co śpieszyć

     Świadomość, że odebrać sobie życie możemy w każdej chwili, wyzwala w nas przekonanie, że skoro tak, to nie ma się co śpieszyć – jest to bowiem droga tylko w jedną stronę, jeżeli wykonamy ten akt, nie będzie można go już cofnąć, lepiej więc nie śpieszyć się z tym.

     Całe swoje życie unikam działań, których nie będzie można cofnąć, a samobójstwo jest właśnie takim działaniem. Nie da się go już potem cofnąć mówiąc, że zmieniłem zdanie lub żałować, że się to zrobiło. Wyrobienie w sobie takiej niechęci do działań bez odwrotu pomoże nam przekonać siebie, że skoro możemy skończyć ze sobą w każdej chwili, to jeszcze sobie poczekamy, a nuż coś się zmieni...

5. Jeszcze dam Życiu szansę

     Kończąc wątek z poprzedniego punktu, ustalamy sobie, że skoro jeszcze dajemy radę ciągnąc swoje życie, to poczekamy ze swoją decyzją – może w końcu coś się w naszym życiu zmieni. Wynegocjowany czas będziemy mogli wykorzystać na zmianę swego życia, na jakieś działania – przecież samo nasze życie się nie zmieni. To my musimy je zmienić, stąd też potrzebny nam ten czas.

6. Gdy mam w sobie więcej siły, to uznaję, że nie chcę się zabijać, więc tego się trzymam

    Wadą depresji i innych czynników nakłaniających nas do popełnienia samobójstwa jest kompletna zmiana postrzegania swego życia. Zostajemy jakby zredukowani do jednego (niewłaściwego) spojrzenia, które podsuwa nam wniosek, że samobójstwo to jedyne rozsądne działanie (rozwiązanie) jakie możemy wykonać. Nie jest to oczywiście prawda i w chwilach względnego spokoju ze strony psychiki zdajemy sobie sprawę, że jest to ostateczność, ale tak naprawdę nie tego chcemy. Bardziej chodzi nam przecież o to, ażeby skończyło się to bagno, w jakim jesteśmy, a nie nasze życie i my razem z nim.

     Ponieważ podczas nasilenia skłonności samobójczych nasze trzeźwe postrzeganie jest redukowane, więc wykorzystując swój rozum i stanowczość, musimy wbrew temu co podaje nam właśnie psychika, trwać przy naszych wcześniejszych ustaleniach i postanowieniach, tj., że tak naprawdę nie chcemy tyle skończyć ze sobą, tylko chcemy, aby skończyła się sytuacja, w jakiej się znaleźliśmy. Nie możemy więc teraz pozwolić na to, aby to zredukowane postrzeganie wepchało nas w ręce Śmierci, wiemy, że te samobójcze myśli są efektem źle pracującej psychiki.

Lista polemiczna- Dlaczego lepiej dzisiaj nie popełnić samobójstwa cz 1

    W poradniku pt. „Jak poradzić sobie z depresją”, w rozdziale „Pocieszanki”, przekonywaliśmy o przydatności wcześniejszego przygotowania sobie materiałów, które będą nam pomocne w chwili, gdy zostaniemy opanowani niemocą wywołaną przez depresję. Wiadomo, że w takich ciężkich chwilach, gdy jesteśmy psychicznie rozwaleni, trudno znaleźć nam siłę do przeżycia kolejnego dnia, a co dopiero do szukania sposobu wyjścia z tego stanu. Przygotowane wcześniej materiały dają nam gotowe rozwiązania, niczego nie musimy szukać, wszystko mamy pod ręką – wystarczy tylko po nie sięgnąć. Podobną metodę zastosujemy w tym rozdziale. Będzie to lista polemiczna, którą możemy nazwać „Dlaczego lepiej dzisiaj nie popełnić samobójstwa”.

      Zmagając się z myślami samobójczymi, nieustannie poszukujemy argumentów, powodów, dlaczego mielibyśmy dalej żyć, zastanawiamy się, co nas tu jeszcze trzyma... Przygotowana wcześniej lista daje nam pewność, że opanowani przez czarne myśli nie pominiemy ważnych argumentów, które mogłyby nas powstrzymać przed tą nieszczęsną decyzją.

     Kiedy człowiek dochodzi do przekonania, że nie ma sensu dalej żyć, albo nie ma żadnego powodu, aby musiał dalej żyć, wtedy podjęcie decyzji o samobójstwie staje się łatwe. Musimy za wszelką cenę przywołać do świadomości powody, dla których nie możemy skończyć ze sobą, zwłaszcza dzisiaj...

    Nie mogąc do końca polegać na swojej psychice i świadomości, utwórzmy sobie listę, na którą wpiszemy wszystkie powody, dla których nie możemy popełnić samobójstwa. W trudnych chwilach, kiedy będą nachodzić nas myśli samobójcze, a my będziemy zastanawiać się, czy tego nie zrobić aby dziś, wtedy sięgnijmy po tę listę, i punkt po punkcie rozważmy, dlaczego nie możemy tego zrobić. 

     Poniżej przedstawiamy taką przykładową, wręcz standardową listę wraz z komentarzem, którą każdy powinien uzupełnić o kolejne punkty dopasowane do jego indywidualnej sytuacji.

Samobójca 016 – Dora de Houghton Carrington

Kraj: Wielka Brytania

Kim była: malarka

Lata życia: 1893 – 1932

Wiek: 39 lat

Sposób samobójstwa:

Przyczyna samobójstwa:

Brytyjska malarka związana z Bloomsbury Group.

    Była czwartym dzieckiem Samuela Carringtona i Charlotte Houghton. Wykształcenie odebrała w Bedford High School dla dziewcząt. Tam zainteresowała się malarstwem i rodzice opłacili jej dodatkowe kursy malowania. Po uzyskaniu stypendium rozpoczęła w 1910 r. studia w Slade School of Art w Londynie. Była zdolną studentką i podczas nauki w Slade School uzyskała wiele nagród.

Samobójca 015 – Alaksandr Czarwiakou

Kraj: Białoruś
Kim był: polityk
Lata życia: 1892 – 1937
Wiek: 45 lat
Sposób samobójstwa:
Przyczyna samobójstwa: strach przed aresztowaniem.

   Białoruski polityk i działacz narodowy, premier Białorusi w latach 1920-24.

    W 1915 roku ukończył instytut nauczycielski w Wilnie. W czasie I wojny światowej walczył w armii rosyjskiej. W 1917 roku został delegatem na Wszechbiałoruski Zjazd w Mińsku, od 1917 do 1918 roku reprezentował narodowe władze białoruskie w Moskwie.

    Po powołaniu Lit-Biełu wszedł w jego skład jako ludowy komisarz oświaty, w 1920 roku stał na czele Komitetu Rewolucyjnego w Mińsku. 

    Od 1920 do 1924 roku pełnił urząd przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Białoruskiej SRR oraz przewodniczył jej Centralnemu Komitetowi Wykonawczemu (czyli był głową państwa).

    W 1920 roku brał udział w delegacji radzieckiej negocjującej traktat pokojowy z Polską. Mimo deklaracji, że nie dopuści do rozbioru Białorusi między Polskę a Rosję, nie protestował przeciwko włączeniu do II RP ziem etnicznie białoruskich.

Samobójca 014 – William Wallace Campbell

Kraj: USA

Kim był: astronom
Lata życia: 1862 – 1938
Wiek: 76 lat
Sposób samobójstwa:
Przyczyna samobójstwa:

    Astronom amerykański, znany przede wszystkim ze spektrograficznego wyznaczenia prędkości radialnej gwiazd.

    Urodził się na farmie w hrabstwie Hancock County w stanie Ohio jako syn Roberta Wilsona i Harriet Welsh Campbell z pochodzenia Szkotki.

    Studiował inżynierię lądową na University of Michigan w Ann Arbor, jednak zainteresowanie astronomią spowodowało, że starał się wybrać jak najwięcej zajęć z tej dziedziny. W latach 1888-1891 wykładał astronomię na tej samej uczelni. W 1890 roku przebywał jako stażysta w Obserwatorium Licka, gdzie uczył się spektroskopii od Jamesa Keelera. Zatrudnił się w tej jednostce, a po śmierci Keelera w 1900 roku został dyrektorem obserwatorium. Kierował nim do 1930 roku, a w latach 1923-1930 był także rektorem University of California.