Samobójca 027 – Hannibal

Kraj: Kartagina

Kim był: dowódca wojskowy

Lata życia: 247 p.n.e. – 183 pne

Wiek: 64 lat

Sposób samobójstwa: trucizna

Przyczyna samobójstwa:

Dowódca wojsk antycznej Kartaginy.

    Dowództwo objął w 221 p.n.e., po śmierci Hazdrubala, który zginął w zamachu. Poszerzał kartagińskie posiadłości w Hiszpanii, a później przez kilkanaście lat w Italii.

    Cechowało go nieludzkie okrucieństwo i wiarołomność; nic nie było dla niego rzetelnie, nic święte, ani bogobojność, ani przysięga, ani wiara.

Samobójca 026 – Ernest Hemingway

Kraj: USA

Kim był: pisarz

Lata życia: 1899 – 1961

Wiek: 62 lata

Sposób samobójstwa: zastrzelił się

Przyczyna samobójstwa:

Amerykański pisarz i dziennikarz.

    Hemingway dorastał w Oak Park. Po skończeniu liceum pracował przez kilka miesięcy dla gazety „The Kansas City Star”.

    Na początku 1918 roku Hemingway stawił się na rekrutację Czerwonego Krzyża i został wpisany na listę kierowców ambulansów we Włoszech. W trakcie I wojny światowej został ciężko ranny i po odzyskaniu sił powrócił do domu. Jego doświadczenia wojenne stanowiły podstawę do napisania powieści „Pożegnanie z bronią”.

    W 1921 roku poślubił Hadley Richardson, po czym razem zamieszkali w Paryżu. Tam przebywał wśród innych pisarzy ze straconego pokolenia. W 1927 roku rozwiódł się z Hadley i ożenił z Pauliną Pfeiffer. W 1940 roku, po 13 latach małżeństwa, Hemingway i Paulina rozwiedli się. W tym samym roku autor poślubił Marthę Gellhorn. Hemingway rozstał się z Marthą, kiedy poznał w Londynie Mary Welsh, którą potem poślubił.

    Podczas II wojny światowej brał udział między innymi w wyzwoleniu Paryża i ofensywie w Ardenach. W 1947 roku Hemingway otrzymał Brązową Gwiazdę za męstwo podczas II wojny światowej.

    W 1954 roku podczas pobytu na safari dwukrotnie przeżył wypadki lotnicze. W ramach świątecznego prezentu dla żony Mary wynajął lot samolotem nad Kongiem Belgijskim. W drodze powrotnej niedaleko wodospadu Murchisona samolot zahaczył o nieużywaną linię telegraficzną i musiał lądować awaryjnie. Hemingway odniósł obrażenia głowy, natomiast Mary miała złamane dwa żebra. Następnego dnia para próbowała dostać się do placówki medycznej w mieście Entebbe. W tym celu wynajęli kolejny samolot, który zaczął się palić zaraz po tym, jak wzniósł się w powietrze. Hemingway dostał wstrząśnienia mózgu i poparzeń rąk. W tym samym roku podczas pożaru buszu autor doznał poparzeń drugiego stopnia na nogach, torsie i lewej dłoni.

Samobójca 025 – Arnošt Hrad

Kraj: Czechy
Kim był: żołnierz
Lata życia: 1914 – 1938
Wiek: 24 lat
Sposób samobójstwa: strzał z pistoletu
Przyczyna samobójstwa: protest

    Czechosłowacki podoficer, który w proteście przeciw postanowieniom układu monachijskiego popełnił samobójstwo wewnątrz jednego z czechosłowackich schronów bojowych.

    Urodził się jako najmłodszy z czworga rodzeństwa. Po ukończeniu szkoły zawodowej pracował jako kelner. Służbę wojskową rozpoczął 1 października 1936 w Litomierzycach w 4. kompanii 2. pułku piechoty, a pół roku później ukończył z wyróżnieniem szkołę podoficerską.

    Po ogłoszeniu mobilizacji we wrześniu 1938 stał się członkiem załogi ciężkiego schronu bojowego K-S 14 „U cihelny” dowodzonego przez porucznika Karela Kociána. 3 października, 4 dni po podpisaniu układu monachijskiego do załogi przyszedł rozkaz opuszczenia obiektu. Podczas przygotowań załogi do wykonania rozkazu sierżant Arnošt Hrad postrzelił się w pierś ze służbowego pistoletu.

Samobójca 024 – Arshile Gorky

Kraj: USA
Kim był: malarz
Lata życia: 1904 – 1948
Wiek: 44 lata
Sposób samobójstwa: powieszenie
Przyczyna samobójstwa: depresja

    Wostanik Manug Adoyan, szerzej znany jako Arshile Gorky – amerykański malarz pochodzenia ormiańskiego, przedstawiciel ekspresjonizmu abstrakcyjnego.

    Urodził się w Khorkom niedaleko jeziora Wan w zachodniej Armenii, wchodzącej wówczas w skład Imperium Osmańskiego. Gdy miał cztery lata, jego ojciec wyemigrował do Ameryki, aby uniknąć długów, zostawiając syna z matką. W 1915, gdy rozgrywało się tureckie ludobójstwo narodu ormiańskiego, uciekł do miasta Wan. Matka Gorky'ego zmarła z głodu na jego rękach podczas tego ludobójstwa.

    W 1920 roku przyjechał do Ameryki, mając 16 lat i połączył się z ojcem.

Buduj swoje przeznaczenie

    Nasze życie na przestrzeni lat układa się w różnoraki sposób. Czasem przeżywamy chwile szczęścia, wielkiej radości, a czasem bardzo cierpimy. Niektóre z cierpień powstają dzięki naszym błędom, które popełniliśmy wcześniej, a niektóre są udziałem przeznaczenia, niezależnego od nas. Jak się jednak przekonamy w kolejnych artykułach, przeznaczenie nie zawsze jest życiową loterią. W pewnym, może nawet i dużym zakresie, to my sami kreujemy nasze przeznaczenie. 

Nowy gratis- e-book

    Pragnę wszystkich poinformować o tym, iż właśnie pojawił się pierwszy gratis w zakładce "Gratisy". Jest to e-book cieszący się dużym zainteresowaniem w internecie, pt. "Jak uwolnić się z psychicznego bagna". Zachęcam do pobierania.

    Przejdź do zakładki "Gratisy", aby pobrać tego e-booka.

Czynniki zwiększające prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa cz 4

5. Stres

    Stres w połączeniu z depresją omija w dużej mierze nasz dotychczasowy proces rozważania decyzji o odebraniu sobie życia (jak to było w przypadku samej depresji) i w związku z tym przyśpiesza ten akt. Pod wpływem dużego stresu nasze dotychczasowe wątpliwości, zastanawianie się, czy popełnić samobójstwo, są wypierane przez silniejszy bodziec, który podaje gotowe rozwiązanie: trzeba ze sobą skończyć. Nie myśląc długo, człowiek dokonuje tego aktu w sposób w dużej mierze ubezwłasnowolniony, ponieważ akt ten nie jest wynikiem podjęcia przez niego świadomej decyzji, tylko jest to akt emocjonalny, z pominięciem logiki.

     Zwracajmy uwagę na to, co dzieje się w nas i jaka jest nasza reakcja na otaczającą rzeczywistość – to pozwoli nam zawczasu podjąć działania i przeciwdziałać zaostrzeniu się sytuacji.

Czynniki zwiększające prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa cz 3

3. Osamotnienie

    Kolejnym czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa jest osamotnienie. Celowo nie używamy tu słowa „samotność”, gdyż jest ono zbyt zawężające temat. Nie tylko w samotności człowiek może być sam. Równie dobrze może czuć się osamotniony, gdy wokół niego jest dużo ludzi, nawet najbliższych. Problem ten dotyka przede wszystkim osoby wrażliwe lub depresyjne. Pomimo tego, że nie są sami, to jednak w swoim otoczeniu czują się osamotnieni, bo: nikt ich nie rozumie, nie zna i nie chce poznać ich problemów – każdy jest zajęty sobą i uważa, że wyolbrzymiają swoje problemy, każą dorosnąć, nie rozumiejąc, że to z naszej strony nie jest dziecinada, tylko atak Ciemności, który ogarnął naszą psychikę. 

     To niezrozumienie z jednej strony i ignorancja z drugiej, wywołują w nas poczucie osamotnienia. Zamiast wsparcia otrzymujemy niezrozumienie, zamiast zrozumienia otrzymujemy krytykę bądź atak. Do tego dochodzi jeszcze ślepota bliskich, którzy nie dostrzegają, jaki dramat rozgrywa się w nas – przechodzą lub siadają obok, po jakimś czasie znowu nas mijają, czasem coś do nas mówią, ale nic nie widzą, co najwyżej skrytykują nas, że jesteśmy zbyt smutni, ospali lub zniechęceni, nazywają nas dziwakiem, odmieńcem, każą wziąć się za siebie, zmienić się, i odchodzą, pozostawiając nas dalej samym sobie.

     Rozrastające się w nas osamotnienie, poczucie, że nikt nas nie rozumie i w związku z tym nie możemy liczyć na wsparcie nikogo ze swojego otoczenia, w połączeniu z własną bezsilnością i depresją, wzmaga przekonanie, że odebranie sobie życia to dobre rozwiązanie, może nie najlepsze, ale bynajmniej kończące naszą gehennę.

     Mając świadomość powyższych zagrożeń, szukajmy zatem wsparcia lub pomocy u innych. Skoro nie możemy liczyć na bliskich (co też nie jest ich winą – często są to ludzie prości, którzy nie mają żadnej wiedzy na temat depresji), poszukajmy wsparcia gdzie indziej: u swoich znajomych, przyjaciół, sąsiadów (jeżeli mamy takie godne zaufania osoby), nie bójmy się też poszukać tego wsparcia u psychologa – po to on jest. Nie dajmy sobie wmówić, że skoro korzystamy z pomocy psychologa, to znaczy, że jesteśmy wariatem. Człowiek potrzebuje dzielić swoje smutki i troski z drugim człowiekiem – samo „wygadanie się”, wyrzucenie tego z siebie często pomaga, tak samo, jak pomaga czyjeś powiedzenie do nas „Nie martw się...”, „głowa do góry!”, „wszystko będzie dobrze...”. Nie zamykajmy się więc w sobie, bo przybliżamy się tym do śmierci.

 

4. Nieleczona depresja

Czynniki zwiększające prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa cz 2

1. Alkohol

     Wspominaliśmy już wielokrotnie w różnych poradnikach, że alkohol nie jest sprzymierzeńcem dla tych, którzy chcą odmienić swój los. Nie inaczej jest i w tym przypadku, a może nawet tym bardziej, gdyż mając zaburzoną świadomość przez alkohol, nie możemy jasno ocenić swojej sytuacji i zwiększa się prawdopodobieństwo, że do głosu dojdą myśli irracjonalne, jak chociażby właśnie takie, że już najwyższy czas skończyć ze sobą.

     Jeżeli jesteśmy zdeterminowani, aby walczyć o swoje życie, to nie powinniśmy się upijać. Ponieważ jednak alkohol osłabia naszą wolę i logiczne myślenie, więc po wypiciu niegroźnej ilości alkoholu, istnieje ryzyko, że posmakowawszy, wypijemy więcej i nici z naszego postanowienia, aby się nie upijać. Miałem do czynienia z takimi ludźmi pracując swego czasu jako barman. Przychodzili oni dosłownie na kielicha, bo obiecali sobie lub żonie, że nie będą pić. Prawie nigdy im się to jednak nie udawało. Po pierwszym kieliszku był za chwilę drugi (na drugą nogę), a potem to już samo szło... Zawsze wychodzili pijani.

     Dobrze oceńmy nasze możliwości, a póki nie poradzimy sobie ze swoim samobójczym problemem, lepiej powstrzymajmy się całkowicie od alkoholu – taka jest moja rada.

2. Brak nadziei i celu w życiu

     W poradniku pt. „Jak zmienić swoje życie” wykazywaliśmy już, że stawianie sobie życiowych celów, celów dalekosiężnych, jest bardzo dobrym motorem, źródłem dającym nam energię do bieżących działań poprawiających nasze życie.

Czynniki zwiększające prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa cz 1

    Zmagając się z myślami samobójczymi lub obserwując w sobie skłonności samobójcze, nieocenioną pomocą jest wiedza na temat czynników zwiększających ryzyko podjęcia tej ostatecznej decyzji. Będąc ich świadomym, możemy próbować zawczasu je minimalizować lub nawet nie dopuścić do ich rozwinięcia. Kiedy się rozwiną może już być po prostu za późno na przeciwstawienie się im. 

     Dobrym tego przykładem będzie moja postawa, jaką wyrobiłem w sobie na podstawie znajomości tych zagrożeń oraz wniosków wyciągniętych z doświadczeń moich poprzedników. Otóż jednym z takich czynników zwiększających prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa jest alkohol. Pod jego wpływem moi poprzednicy w rodzinie odbierali sobie życie. Wiedząc o tym, w połączeniu z ogólną prawdą, że alkohol osłabia wolę i ogranicza logiczne (nomen omen trzeźwe) myślenie i nie chcąc, aby to alkohol podjął za mnie decyzję, postanowiłem nie tylko nie upijać się, ale zrezygnować z niego całkowicie. W ten sposób realnie walczę o swoje życie. To tak, jakby dwoje ludzi próbowało znaleźć się w zimie po drugiej stronie jeziora i jeden mówi: „Chodźmy na skróty – jezioro jest zamarznięte”. Drugi, bardziej przezorny odpowiada, że woli jednak obejść (dla pewności) jezioro dookoła. Przechodząc przez zamarznięte jezioro, pojawia się ryzyko, że w którymś miejscu lód okaże się za słaby, aby nas utrzymać i narazimy się na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia.

Samobójca 023 – José Manuel Emiliano Balmaceda Fernández

Kraj: Chile

Kim był: polityk

Lata życia: 1840 – 1891

Wiek: 51 lat

Sposób samobójstwa: strzał z broni palnej

Przyczyna samobójstwa: polityka

    Chilijski polityk i dyplomata, prezydent Chile.

    Był deputowanym do parlamentu w latach 1870-1885. W trakcie tego okresu udzielał się również w dyplomacji jako ambasador w Buenos Aires i sprawował urzędy ministerialne: szefa resortu spraw zagranicznych i resortu spraw wewnętrznych. Dał się poznać jako przeciwnik Kościoła katolickiego i promotor prac publicznych.

Samobójca 022 – Fu Lei

Kraj: Chiny

Kim był: krytyk literacki

Lata życia: 1908 – 1966

Wiek: 58 lat

Sposób samobójstwa:

Przyczyna samobójstwa:

    Chiński krytyk literacki i tłumacz literatury francuskiej.

    W latach 1928-1932 przebywał we Francji, gdzie studiował na wydziale sztuki Uniwersytetu Paryskiego. Po powrocie do Chin osiedlił się w Szanghaju, gdzie pracował jako dziennikarz i krytyk literacki. Tłumaczył na język chiński literaturę francuską, m.in. Woltera, Balzaca i Rollanda.